Ze sprawdzianu "uratowana" piątka!

Witajcie.


Dzisiaj były wyniki sprawdzianu z polskiego (trudny, bardzo szczegółowy z lektury - sama pani tak powiedziała). I co? Czekam, czekam, aż wreszcie będzie moja kolej na odebrania sprawdzianu. Wreszcie się doczekałam. Jakież było moje zdziwienie, gdy pani dała mi książkę (lekturę) i powiedziała, żebym... znalazła fragment potwierdzający moją odpowiedź! :D
Bo ocena była dokładnie pomiędzy 4+ a 5 - brakowało tylko jednego punktu!
I jak myślicie, znalazłam? Owszem, chociaż z trudem :P To wcale nie było łatwe, ale dałam rady no i mam piątkę :D
Ale przecież nie interesują Was moje oceny, ale skoro to mój blog, to czemu mam nie pisać? Ogólnie mogę sobie napisać co chcę i kiedy chcę, czyż nie? Oj tak, niegrzeczny ze mnie psiak!


Właśnie, psiak. Od zawsze uważałam, że nie jestem normalnym człowiekiem. Bardziej pasuje do mnie pies. Nie z wyglądu oczywiście, ale z charakteru. Nie rozumiem ludzi. Nie lubię ich. Nie lubię utrzymywać z nimi kontaktów, rozmawiać. Czuję się psem, chociaż pewnie w tym momencie pomyślicie, że coś jest nie tak z moją głową. Ale szczerze mówiąc, to nic mnie to nie obchodzi.
Na tym blogu moje niskie poczucie własnej wartości nie obowiązuje. [MÓJ TEREN!]
Czuliście kiedyś, że myślicie, zachowujecie się, ba! nawet kochacie inaczej niż inni? Inaczej, w inny sposób. Czuliście kiedyś, że kochając drugą osobę nie musicie mówić zupełnie nic, wystarczy, że jesteście blisko, że Wasze spojrzenia się spotkają... nawet przelotnie, że wystarczy krótkie westchnienie, jeden uśmiech. To jeszcze nie wydaje się takie dziwne, ale w rzeczywistości jest zupełnie inaczej. Nie potrafię tego opisać i nie jest mi to potrzebne. Słowa nie muszą wyrażać emocji.


Dziękuję za uwagę.